تحميل كتاب كإنه غمضة عين pdf
الكاتب: محمود فهمى
التقييم:2.00
تاريخ النشر: 2013
أنا والطيور
متغربين عن بعض
هى ف براح السما
وانا ف جحيم الارض
(1)
الأميره
مدينه بعيده
وكإننا فى مدينه بعيده
الدنيا ليل
واقفه ليه على باب القصيده
تعالى واتدارى من البرد
على فكره
انا ممكن اعمل ابنك
ممكن تعملى بنتى
ممكن نجرى ونضحك ونلعب مع بعض
ممكن افرد لك قلبى بساط ع الارض
واتغطى بشعرك
بحنانى ممكن تتغطى
ممكن نقعد تحت الشجره العاليه هناك
نسرح فى النور اللى جاى من شباك بعيد
انا وانتى هناك
انا باكتب فى قصيده جديده
وانتى داخله الاوضه بتقفلى الشباك
وتشدى الستاير
وخايفه عليا من البرد
خارجه
وسايبه سقف الاوضه بيمطر حنيه وورد
انا وانتى
حاضنين بعض
وغايبين فى رقصه حنونه
والمزيكا بتجرى على السلم
وتغرق الارصفه
تنور فوانيس الشارع
وتخلق دنيا
مليانه بالعشاق والحنان والدفا
الفوانيس نورها انطفى
وانا لسه قاعد على دكه فى شارع فاضى
وبردان
وكإنك فى مدينه بعيده
وماعرفهاش
من بعيد لبعيد
شايفاك
ماشى على رصيف بعيد
ايديك ف جيوبك
بردان
و بتتنقل من ناصيه للتانيه
ونور العربيات اللى بتعدى بسرعه
بيزغلل عينيك
شايفك
خارجه من الحمام
قاعده قدام المرايه
سرحانه فى خيال واقف ورا منك
وايديه بتمر برقه فوق شعرك
خيال
بيهز الستاره
قبل مايتسلل من فتحات الشيش
ويدوب فى المطره
شايفاك
طالع على سلم ضلمه وبتدندن غنوه حزينه
شايفاك
واقف فى المطبخ
وبتعمل كوباية شاى
ايوه
كوباية الشاى اللى ارتعشت فى ايديكى
مع مشهد دافى
فى فيلم رومانسى
فوقعت من ايدى على المكتب
وغرقت حروف اخر قصيده
باكتبهالك
شايفاك بتقفل الشباك
وتفرد البطاطين
وتقلع الساعه
شايفك
بتحطى الروب على كرسى
بيسهر طول الليل
يتنفس عطرك
أنا هاطفى النور
تصبح على خير
تصبحى على خير
عارفك طبعا ً
عارفك طبعاً
مش انتى اللى قعدتى معايا
على دكه قديمه فى شارع مهجور
اتكلمت معاكى كتير
وضحكنا بصوت عالى
لحد ما اصواتنا
خلقت شبابيك بتنور
وشجر
ورصيف
وطيور
انتى
اللى نعست زمان على كتفك
فى اخر اوتوبيس بيفوت
فضلت نايم لغاية اخر الخط
الدنيا كانت برد موت
مشينا فى نص الليل
فى شوارع غرقانه سكوت
صوتك حط كوفيه على كتافى
كفك دافى
هرب من جسمى الرعشه
انتى
اللى ندهتينى على تالت سلمه وانا نازل
وحضنتينى بشده
ومليتى جيوبى
شيكولاته
وحنيه
وحواديت
انتى اللى رسمتى لى ف كراس الاحلام
شارع واسع
وجنينه كبيره
حوالين بيت
ولعب اطفال
منسيه على السلم وف الاركان
عارفك طبعاً
من ورد الفستان
اللى قابلته فى حلم قديم
من صوتك
اللى خطفنى سنين
لشوارع ما اعرفهاش
عارفك طبعاً
وهاعرفك اكتر
لما الاقيكى
الأميرة
يا أميره
أنا مش أمير
أنا بالكتير
إنسان فقير
ما املكش إلا هدمتى
واللقمه والقلب الكبير
وعشق اكبر م البحور
عديت عشانك ألف ليل
خطيت عشانك ألف سور
صاحبت فى الليل النجوم
صاحبت فى الفجر الطيور
عديت مداين
بيد
جبال
نسجت من اشواقى شال
وبحثت عنك فى الدروب
وشوشت حبات الرمال
بكيت وانا تحت الغروب
من غربتى
اخترت عشقك سكتى
ومشيت أدوًّر فى الحارات
ناديت عليكى بالغنا
ناديت عليكى بالسكات
عديت بحور
أنهار
غابات
سكنت ف ضلوعى النايات
ومشيت اغنى ع الشطوط
تحت المطر
فوق الجسور
عديت عشانك ألف ليل
خطيت عشانك ألف سور
وادينى جيت
من غير جواهر أو قصور
مااملكش إلا غنوتى
حريه
يا زقزقات عصافير
لحظة طلوع الفجر
يا أميره م الاساطير
ياجميله زى البدر
واحدانى كنت اسير
انا بغرامك حر
ماتدخلينى عبير
حضنك وضمينى
جاى من سنين أحزان
من حزنى اشفينى
جاى لك انا بردان
صوتك يدفينى
قلبى شجر دبلان
بهواكى راح يخضر
مليون سؤال
1
هو انتى عشقك شىء محال
والا انتى ابعد م الخيال
انا باسألك مليون سؤال
ولا مره بتجاوبى على
قلبى اللى سايباه فى البراح
ينده عليكى فى المسا
ينده عليكى فى الصباح
طب امتى هتداوى الجراح
انا جرحى فوق الاحتمال
2
كنا فى نهاية حلم لسه بيبتدى
ولا ف بداية حلم قرب ع الختام
اختارتى ليه تنهى الحكايه وتبعدى
ولوحدى ليه سيبتينى تايه فى الزحام
3
انا بانطفى
انا بانطفى
من روحى روحى بتختفى
غريب انا عن كل شىء
والبرد بعدك ليه عفى
خدتى معاكى حاجات كتير
كان فيها ايه لو تنصفى
عشق
بابكى بصوت عالى
باصرخ بصوت عالى
بانده بصوت عالى
تحت المطر واقف
بتقفلى الشباك
وتقولى وانا مالى
انا اللى جيت لك جرى
فرحان بموالى
طفيتى ليه القمر
وكسرتى ليه الناى
بكيتى ليه حالى
وانا حالى فيكى عجيب
ما لاقيتلهوش وصفه
انا بعشقك وخلاص
مهما جرى منك
لو فيكى مت قتيل
او دمى يتصفى
هافضل هنا واقف
تحت المطر والليل
مستنى شباكك
تانى ينور لى
فى عز البرد
فيه حاجه منعاكى عنى
فيه حاجه منعانى عنك
باتمنى ليكى اغنى
جيت اندهك صوتى خانى
ولا خنقنى الدخان
طب ليه بياخدوكى منى
يداروكى خلف البيبان
ماشى بادور عليكى
يحدفنى شارع لحاره
تحدفنى حاره لميدان
وامتى بس التقيكى
امتى يؤون الاوان
عطشانه روحى لنداكى
نفسى فى حبة حنان
نفسى فى لحظة صفا
قطر السنين الطويل
داخل فى قلب الضباب
وسط الضباب اختفى
شجر بيرمى الحنين
والحزن ع الارصفه
وانا ماشى جنب البيوت
انا ماشى تحت المطر
نفسى فى حضنك انام
والاقى فيه الدفا
ورده من روحى
باقطف عشانك ورده من روحى
بس انتى حنى وطيبى جروحى
بس انتى حسى بالوجع فيا
تنده ايديا ايديكى ضمينى
وبلاش تسيبى الجرح وتروحى
غموض
انا اللى فى عيونى السؤال
وانتى الاجابه الممكنه
الليل مخيم فوق جميع الامكنه
ولا لاقى نجم يدلنى
ولا ضوء خفيف
ولوحدى ماشى ع الرصيف
كل الدروب بتشدنى
والخطوه صوتها كل ماده يخضنى
امشى كمان
امشى فى قلب العتمه
وغموض البيبان
من روحى هربان الدفا
من قلبى هربان الامان
نهايه
باين كده انا وانتى
ماشيين فى شارع سد
عنيكى فيها دموع
عنيا فيها سؤال
مش لاقى منك رد
دبلان مابينا الورد
والقصه خلصانه
على كرسى فى الاوتوبيس
بعد ما قفل الشباك
قاعد
بيفرك إيديه
ويبص بطرف عنيه
على ولدوبنت
قاعدين الناحيه التانيه
(2)
كإنه غمضة عين
أهو عمر بيروح
ولا حاجه بتفرح
ولاحتى حضن حبيب
بيدفى ويريح
المــزاد
الا أونه
الا دوى
الا تريه
- استنى شويه
انت بتعمل ايه
انت عندك ايه للبيع ؟
- أنا
ماعنديش حاجه
- لأ عندك
- ايه ؟
- طيبه مالهاش حد
دايماً تقلب لسذاجه
- بس دى حاجه مش للبيع
ده الحاجه اللى بتخلينى دايماً اصدق
وافتح قلبى على الاخر
وف الاخر اضيع
واقعد نفس القعده دهيه
افرد رجليا الاتنين ع الاخر
واحطها فوق بعضيها
أربع ايديا
وعنيا مفتوحه ومش بتبص لحاجه
لأ
انا شايف ماضى بيستخبى
فى مدخل بيت مهجور
عصفوره واقفه على سور البلكونه
ذكريات منسيه
فى بلكونه تانيه جنب الكراكيب
سرب حمام
كل شويه بيظهر
وشويه يغيب
غيوم عماله بتتجمع
- اسمع
انت رحت لفين
خلينا فى موضوعنا
انت عندك ايه للبيع ؟
- انا فعلاً ماعنديش حاجه
بعد العمر ده كله ماعملتش حاجه
- لأه عملت
سلمت واستسلمت واهملت
- هو مزاد ولا محاكمه
- خلاص خليها محاكمه
بلاش تقنع نفسك طول الوقت
ان العمر اتسرسب منك
وانه عدى بلاش
من غير لازمه
باقولك ايه اشرب شايك
احسن قرب يبرد
النار على حجر الشيشه بتهمد
الهوا حواليك قرب يتجمد م البرد
- البرد
الدنيا برد
الدنيا برد
وعم خليل بيسقى الورد
- عم خليل
عم خليل ايه دلوقت
يابنى اتكلم جد
- دى غنوه
كنت باحبها وانا لسه صغير
قبل ما شعرى يخف
والبس نضاره
وكتر الاحزان تخلينى اتغير
- طب خلينا فى موضوعنا
انا عايز الاقى حل لحالتك
- حالتى مالهاش حل
عقلى متلخبط جدا
قلبى خلاص مل
الايام عماله تقل
وانا ماعملتش حاجه
- ايوه هى دى مشكلتك
انك طول الوقت بتصعب على نفسك
كل ماتيجى تكتب حاجه
تبكى على امسك
أمسك عدى خلاص
خلينا ف بكره
- بكره ماعرفهوش
الاول خلينا فى النهارده
يووه القهوه بقت بارده
هو النهارده ايه فى الايام ؟
أصل انا عقلى مشوش جدا
مليان بكلام
حدفت السحابات بالطوب
يمكن ينزل مطر الاحلام
مانزلش
رسمت لوحه
طلعت ناقصه
وماكملتش
يوماتى
أطلع على سلم
إتنحتت درجاته من كتر طلوعى عليها
بس مابيوصلش
ماشى وشايل أحلامى
وكإنى شايل نعش
- بس كفايه ماتكملش
واضح ان مافيش فايده معاك
كل ما احاول اخدك للحاضر
وافتح ع المستقبل شباك
الاقيك تهرب
تتحول طفل بيبكى فى اخر دكه
او عيل تايه فى شوارع ضلمه
ومش لاقى السكه
باقولك ايه
طلع كل الفكه اللى ف جيبك
القهوه خلاص بتشطب
الكابوس
سيبونى نايم
ماتصحونيش
ماتولعوش النور
وماتفتحوش الشيش
ماتصحونيش
م الدنيا يكفى بهدله وتلطيش
سيبونى نايم
جايز يجينى الليله حلم جميل
أو حتى جايز
الكابوس مايجيش
ماتصحونيش
سيبونى بره العالم المجنون
سيبونى اغرق جوه بحر سكون
باحلم كإنى ف دنيا ماعرفهاش
التلج نازل والبشر ماشيين
وانا كنت وحدى مرمى ع الاسفلت
بانزف ودمى بيجرى ع الميادين
باصرخ ولكن صوتى مابيطلعش
صحونى تانى
الحلم مانصفنيش
أزمه
ايه اللى جابنى هنا
وشغلنى فى الارقام ؟
نص القصيده انكتب
والباقى تاه ف زحام
حسابات واكوام ورق
وضجيج وتل كلام
ربنا بيدى الشعر
على أد وجع الروح
كإنه غمضة عين
عمرى اللى عدى كإنه غمضة عين
عمرى اللى عدى اجيبه تانى منين
ايامى تايهه ف زحمة الميادين
ايامى ضايعه فى عتمة الطرقات
الوقت فات وانا لسه مش دريان
والبرد ده ما اعرفش جاى منين
جايز يكون ساكن دروب الروح
سبت المطر بيقفل الشبابيك
ودخلت اعمل جرد للاحلام
مالاقيتش الا دنيا مهجوره
ايه اللى باقى منى ف الصوره
مش باقى منى بجد ولاحاجه
انا عشتها ببراءه وسذاجه
ما أخدت م الدنيا دى الا جروح
وبتنسى قلبك بابه ليه مفتوح
الليله ديه بردها مجنون
الليله ديه بردها قاسى
وبافكرك لو كنت يوم ناسى
إنت اللى طيب فى زمن غشاش
إنت اللى صادق فى زمن كاذب
حلمك بيدخل غرفة الانعاش
شمسك بتدخل غيمه ومغارب
م الدنيا ديه ماكنت انا طالب
غير قلب طيب حاله من حالى
غير قلب يمسح غربتى عنى
ما اعرفش حاضر والا انا غايب
ماشى ف شوارع عتمه وباغنى
غنوه حزينه من وجع روحى
مهما تزيدى يا دنيا فى جروحى
مش هاعرف ابقى إلا قلب حنون
الدنيا لما بتليل
والدنيا لما بتليل
بالاقى ضل الخوف ميل
عليا على قلبى العيل
اللى هيفضل طفل برىء
وبامشى من حاره لشارع
وانزل سلالم ومطالع
انا كنت فين ولفين راجع
ليه العيون مش لاقيه طريق
والحزن ده ماله ومالى
مش راضى ليه يسيبنى ف حالى
حتى القمر شايفه قبالى
م الحزن خلف غيومه غريق
والدنيا دى مالها غريبه
مش نافعه ليه فيها الطيبه
مش لاقى ليه حضن حبيبه
ولا حتى كلمه تبل الريق
مهما حصل وبيحصل لى
هافضل كده برضه تملى
انسان برىء عمرى ما اخلى
الدنيا تكسر جواه شىء
عزله
انا لم اكن الا الطيبه
ودموعى من عينى قريبه
لكنى حاسس بالخيبه
هذا الزمن ليس بزمنى
زمن الخداع والابندا
تعرفش ده من دا من دا
الاقنعه صبحت سايده
ما اعرفش ايه محجوب عنى
الصدق فيه اصبح غايب
ويقولوا ع الطيب خايب
وانا بكده اخيب خايب
بالصدق دايما تاهمنى
مش هاعرف اكدب واتلون
ولا هاعرف اخدع واتمسكن
ع العمر ده ربى يهون
ع العمر ده ربى يعينى
الحمد لك
الحمدلك يارب
خلقت ليا قلب
يعرف يحس يحب
ومن الحنان بيدوب
وبيدعى للغلبان
تديله بيت دفيان
وتحن ع الشقيان
مايباتش يوم مغلوب
تحت المطر والخيش
ياما بشر بتعيش
تحلم بلقمة عيش
والظلم عنها يغيب
وانا بادعى ليل وصباح
كل البشر ترتاح
تشفى الام وجراح
وتسامح اللى يتوب
واكفينا شر شيطان
من انس او من جان
الدنيا تبقى امان
والحب يملا دروب
بجد حزين
وكإن الدنيا بجد أمان
وكإن الكون مافيهوش أحزان
قاعد
بيشد فى أخر نفسين فى الشيشه
ويضحك
لكن
ساعة ماينادى الجرسون
ويحط ايديه فى جيوبه
ويخش ف أول ناصيه يمين
بيكون
بجد حزين
بره الزمان
على آخر الدكه الرخام
انا روحى سابت حزنها
حبات دموع
اتبخرت
لحظة طلوع الشمس
فوق نفس الميدان
طلعت
ومالقتنيش
انا كنت نايم خلف شيش مقفول
ايدين كتير
جت خبطت
ماقدرش صوتى يروح لهم
يرد
يسمح بالدخول
كان صوتى خارج م المكان
لسه بيبدأ غنوته بره الفصول
وانا كنت نايم وف امان
انا شفت روحى بترتبك بين الحيطان
فرحت لحظة شفتها
بتفتح الشيش
وبهدوء
بتنطلق بره الزمان
