تحميل كتاب حوالی ۱ ترمینال pdf
الكاتب: سمیرا هاشمی نعمتآبادی
التقييم:3.91
ترمینال برای خیلی از آمدنها نقطۀ شروع یک مواجهه است. دروازهای در میانۀ شهر که اولین دیدار بیواسطه با مقصد در آن اتفاق میافتد. بعد از تماشای قابهای کموبیش موهومیِ درحال حرکت از پسِ شیشۀ اتوبوسهای غولآسا یا خطیهای همیشه در راه، نخستین تصاویر شفاف از شهرِ پیشرویمان در این فضاست که نطفه میبندد. ما هم به سیاق بسیاری از ورودها، نخستین مواجههمان را با فضاهایی که تجربه میکنیم، از حوالیِ ترمینال آغاز کردیم. ترمینال را مدخلی دانستیم برای روایتکردن از ما و فضای اطرافمان.
اما ترمینال تنها سرآغاز نیست؛ دوگانهای است از آغاز و پایان، آمدن و رفتن توأمان، پارادوکسی از ابتدا و انتها که در هیچکدامشان ردی از ماندن و بودنهای بلندمدت نیست. ترمینال برای حضورهای کوتاه است؛ برای لحظهها. حوالیِ ترمینال در پِی قابگرفتن این «لحظه» ها است، در پی متوقفکردن زمان برای چند ثانیة بیشتر و دریافتن لحظههایی که یا از ترس جاماندن در شتاب طی شدهاند و یا در انتظارِ راهافتادن، تنها به قصد سپریشدن به پایان رسیدهاند. حوالیِ ترمینال در تلاش برای نزدیکترشدن به این غول پرهیاهو و تماشاکردن چیزهایی است که غوغا مجالی برای دیدنشان باقی نمیگذارد.
همجواری روایتهای حاضران و ناظران این فضا، تاریخهای خردی را در کنار هم قرار میدهد که برآیندشان تصویری از تجربۀ جمعیمان از ترمینال را سروشکل میدهد. تجربهای متنوع و گاه ناهمگون که گوشهای از آن را مسافران و همراهانشان ساختهاند و گوشۀ دیگرش را رانندهها، شاگرد شوفرها، جارچیها و سوارکنها. تصویری از تجربۀ مسافرانی که ترمینال برایشان گذرگاه است، تا همیشگیهای این فضا که ترمینال برایشان تجربهای است از زیست روزمرۀ سالیان. تصویری از فضایی که برای همه است و برای هیچکس نیست.
از ترمینالهایی که جای ماندن نبودهاند، تا ترمینالهایی که جهانی شدهاند برای آسودن و سَحرکردن شبهای سرد، از ترمینالهایی که بهمثابۀ برزخند تا ترمینالهایی که بهشتی هستند برای پرسهزنها، از تکرار چرخۀ همیشگی رفتن و آمدن، از انقباض احساسات در لحظههای دلکندن، از آنهایی که سفرکردن با اتوبوس برایشان ارجح است تا آنهایی که اتوبوس برایشان رنج دوران شده، از گذشتۀ ترمینال، از تصویرش در جغرافیای دور، از نشانههایش و از معنایی که میسازد. اینها همگی در پی نزدیکترشدن به قصههایی است برساختة واقعیت که در پس این غول بزرگ جریان دارد.
پ. ن ترمینال در این شماره، به همان معنایی استفاده شده است که پایانههای اتوبوسرانی برونشهری را در کوچه و خیابان صدا میزنیم.