تحميل كتاب ایران و تنهائیَش pdf
الكاتب: محمدعلی اسلامی ندوشن
التقييم:3.57
تاريخ النشر: 1997
«ايران و تنهائيش» حاوي چهارده مقاله است كه جلد دومي بر «سخن‌ها را بشنويم» قرار مي‌گيرد. نام «ايران وتنهائيش» از اين جهت گذارده شد تابنمايد كه ايران كشوري بوده است با سرنوشتي خاصّ، تا حدّي متفاوت با كشورهاي ديگر. وضع جغرافيائي او، حدّ فاصل ميان آسيا و اروپا، در مركز جهان شناخته شده، و در پيوستگي با سه قارّه، اين معنا را مي‌رساند؛ جريان تاريخي او نيز به اين موقعيّت يگانه كمك كرده است.
در ديباچة كتاب آمده است
«ايران كه در يكي از حساّس‌ترين نقطه‌هاي جهان قرار داشته، برخوردگاه تمدّن‌ها و ماجراهاي بزرگ بوده است… شايد نباشد كشور ديگري چون او كه در طيّيك دوران سه هزار ساله با اينهمه سرزمين و قوم وتمدّن سروكار يافته باشد، كه تعدادي از آنها از صفحة روزگار محو شده و برخي ديگر دگرگوني عميق يافته‌اند… »
«از زماني كه مادها پا بر صحنة سياسي جهان نهادند تا به امروز، ايران همواره در كارگاه زمانه حضور داشته است، زماني بيشتر، زماني كمتر؛ زماني فرمانروا، زماني زيردست، ولي هرگز از صف اوّل تاريخ عقب رانده نشده است… »
آنگاه در متن كتاب ده مورد برشمرده شده است كه خصوصياّت ايران را تشكيل مي‌دهند، و هنوز هم او را تا حدّي متفاوت با ديگران نگاه مي‌دارند. آنها عبارتند از
1- در همسايگي سه تمدّن كهن قرار گرفته بوده ميانرودان (سومر و بابل)، مصر، هند.
2- بر سر راه دو تمدّن بزرگ شرق و غرب واقع بوده چين از يك سو و مديترانه (يونان و روم) از سوي ديگر.
3- گرداگرد او را مناطق عمدة تاريخ ساز قرار گرفته‌اند چون قفقاز، عربستان، مغولستان، تركستان.
4- محاط است از جانب سه قارّة آسيا، اروپا و افريقا.
5- از طريق دريا به سراسر جهان راه دارد.
6- همساية ديوار به ديوار نخستين كشور سوسياليستي جهان، يعني روسيّة شوروي بوده است.
7- همساية نخستين كشور استعماري جهان، يعني انگلستان بوده است.
8- همساية ديوار به ديوار نخستين امپراطوري اسلامي جهان، يعني تركيّة عثماني بوده است.
9- سرزميني است هم دريائي، هم كوهستاني، و هم بياباني و كويري.
10- سرزميني است که دمای هوا از نقطه ای به نقطه ای و از فصلی به فصلی تا 50 درجه سانتیگراد تغییرمی کند.
و سرانجام آمده است «هر فرد ايراني امروز، با هر انديشه و عقيده‌اي، چه دور باشدو چه نزديك، چه كشور خود را بپسندد و چه نپسندد، مي‌تواند اين اطمينان و احياناً احساس افتخار داشته باشد كه شهروند كشوري است با سرنوشتي استثنائي.»
«شناخت اين خصوصيّات ما را بيدارتر مي‌دارد، كه بدانيم به سوي چه راهي روانيم و به كجا مي‌خواهيم برسيم.»
