تحميل كتاب آذرخشی از جنبش های ناگهان pdf
الكاتب: حمید شریف‌نیا
التقييم:3.80
تاريخ النشر: 2015
این کتاب گزیده شعر ۵۵ شاعر معاصر را که در جریانات شعری موج نو، شعر دیگر، شعر حجم و شعر موج ناب از سال های دهه ۴۰ و ۵۰ شعر سروده اند، شامل می شود.
گردآورندگان این اثر اشاره کرده اند از نظر رقم، خواسته اند تاریخی از آن چه ادبیات معاصر را تشکیل می دهد، به دست دهند. دو محقق معتقدند در این کتاب، معرفتی در عرضه است که بیشتر جمال شناسان در گرد شده ها، در پی آن می گردند و زوایا و خبایای آن را در می یابند و حاجتی به تکلمه ها و حاشیه ها، مقدمه ها و موخره ها ندارند.
۶۷ صفحه ابتدایی کتاب، مقدمه ای را در بر می گیرد که گردآورندگانش آن را نوشته اند و پس از آن، مجموعه گزیده شعرها آغاز می شود. بخشی از مطالب این مقدمه مفصل، درباره وزن و بی وزنی در شعر هستند و جریانات شعری را معرفی کرده اند. جریانات شعری، آمدن نیما یوشیج، شعر نو، شعر دهه بیست به بعد تا رسیدنش به دهه های چهل و پنجاه و … از دیگر مطالب این مقدمه هستند. اما وزن و بی وزنی شعر در این مقدمه، اهمیت زیادی دارد و سطور زیادی را به خود اختصاص داده است.
شاعرانی که گزیده شعرشان در این کتاب به چاپ رسیده به ترتیب، عبارت اند از
ا.فرجام، احمدرضا چه کنی، احمدرضا احمدی، احمد سینا، ایرج کیانی، آریا آریاپور، بتول عزیزپور، بهرام اردبیلی، بیژن الهی، پرویز اسلامپور، پرویز کریمی، حبیب الله قلیش لی، حمید عرفان، راحا محمد سینا، رضا زاهد، سیاوش مطهری، سیروس آتابای، سیروس رادمنش، شاپور بنیاد، شهرام شاهرختاش، طاهره باره ئی، صفورا نیری، عبدالله کوثری، علی اکبر مهجوریان، علی قلیچ خانی‌ف. غروب، فرامرز سلیمانی، فیروز ناجی، فیروزه میزانی، قاسم هاشمی نژاد، کریم محمودی، م.موید، م.نوفل، مجید فروتن، مجید نفیسی، محمدرضا اصلانی، محمدرضا فشاهی، محمد مالمیر، محمدمهدی مصلحی، محمود سجادی، محمود شجاعی، محمود مومنی، منصور خورشیدی، منوچهر آتشی، منوچهر غفوریان، منوچهر یکتایی، مهشید درگهی، هرمز علیپور، هوتن نجات، هوشنگ آزادی ور، هوشنگ بادیه نشین، هوشنگ چالنگی، هوشنگ صهبا، یارمحمد اسدپور و یدالله رویایی.
«مثل بهار کوچکی» شعری از قاسم هاشمی نژاد را از این کتاب می‌خوانیم
«مثل بهار کوچکی که
به خلخال می‌نشیند
بالزنان
از تب یشم
تا چنبر عشق بسته می‌ماند
مرا به لالا میداری
بر شانه علف
و روی تو
با دریچه شهریوری من
و این اقلیم طلا
وزان بر نسیمی دوجانبه
گفتی به پشت درآیی اگر
همه چشم تو
همه آسمان
اما نمی‌دانی
غنیمت من
زیور پروانه یی که
ندارد تاب
آه»
